To ord

I dag feirar NHH Hieronymus – skytshelgen for omsetjarar. Eusebius Sophronius Hieronymus (340–30. september 420), kjend som den heilage Hieronymus , er opphavsmannen til Vulgata , den latinske omsetjinga av Bibelen frå gresk og hebraisk. På engelsk blir han kalla Jerome, på latinsk Eusebius Sophronius Hieronymus , og på gresk Εὐσέβιος Σωφρόνιος Ἱερώνυμος. Han sette i gong arbeidet då han blei klar over at eksisterande latinske omsetjingar måtte reviderast, og arbeidet tok fleire år. Først arbeidde han ut frå greske omsetjingar, samla i Origenes’ Hexapla, men tok så utgangspunkt i den hebraiske grunnteksten – eller kjeldeteksten som ein no seier innan omsetjingsteori. Hieronymus ligg gravlagt i Santa Maria Maggiore i Roma. Han blir rekna som ein av Vestkyrkja sine fire store kyrkjelærarar saman med Ambrosius, Augusin og Gregor. Minnedagen er eigentleg 30. september. (Kjelder: Wikipedia og Store norske leksikon )

Synest du det er kult med engelsk i tide og utide? Eg synest ikkje det, eg byrjar faktisk å bli litt lei det. Blant anna i stadige reklamesnuttar - gjerne på norsk - som avsluttar med noko fengjande på engelsk. Because you're worth it! Særleg! Eller alle dei horrible stillingsannonsene, kor ein søkjer etter key account managers eller engineers. Det tar jo ein heil språkanalyse å finne ut kva slags kompetanse verksemda er ut etter, og om ein sjølv kan vera kvalifisert. Når det er sagt, så brukar eg engelsk når eg ikkje skal eg òg. Eg har til dømes lagt meg til den teite uvanen å seie "Whatever..", og veit at det høyrest rimeleg dumt ut. Det er som ei sykje som smittar og spreiar seg. Shame on me! Av og til dukkar det opp gode ambassadørar for norsk språkbruk der ein kanskje ikkje ventar det. Tidlegare NHO-leiar, Finn Bergesen jr. var ein slik ambassadør. Som han sjølv sa det i eit oppslag på NHO si nettside:  - Jo flinkere man er i eget morsmål, jo flinkere blir ...

Artikkelen er publisert i Paraplyen , NHHs nettavis i samarbeid med forskning.no  (og skrevet av Espen Bolghaug) Siden den globale finanskrisen begynte i 2007 har tusenvis av avisartikler vært fylt av nye, norske økonomiske uttrykk og termer. - Dette kan skape språkforvirring, mener Marita Kristiansen. «Strukturerte spareprodukt», «hedgefond» og «subprimelån» er eksempler på uttrykk som har blitt nærmest vanlige i det norske språket i tiden etter den finansielle uroen startet. Felles for dem er at de enten er låneord, eller er fornorsket, fra engelsk, og at de finnes i mange relativt like varianter. - Dette kan være med på å skape språkforvirring omkring hva det faktisk skrives og snakkes om, mener språkforsker Marita Kristiansen. Som førsteamanuensis ved Norges Handelshøyskole forsker hun på fagterminologi innenfor økonomi og administrasjon. Hun har nå sett nærmere på pressens bruk av økonomiske termer i forbindelse med dekningen av de økonomiske urolighetene i verdensøkono...

Bergens Tidende presenterte i november i fjor eit oppslag om byplanane for Straume-området og Bildøy med overskrifta "Slik kan strilebyen bli" . Som innflyttar til staden har eg aldri følt meg vel med nemninga "stril". Årsaken er nok blant anna den som er skildra i Wikipedia, nemleg at uttrykket'stril' har blitt brukt i negativ og til dels nedsetjande meining, til å skildra bønder og fiskarar i det nære opplandet til Bergen by.   http://www.bergen-chamber.no/activity/2619/ekskluderende-bergen - Ein kjend måte å definera ordet 'stril' på har vore "det folket som kan ro inn til Bergen i løpet av ein dag". Som bømling er eg derfor heller ikkje stril sidan eg neppe ville klart turen på to dagar ein gong frå vestsida av Bømlo. Uansett, eg synes ofte nemninga blir bruka på ein slik, litt nedsetjande måte - også av Bergens Tidende. Lennart Fjell støttar meg i det ( http://www.bt.no/blogg/leserombudet/Veit-BT-kva-ein-stril-er-1938389.html ):...