#FUCKCANCER
#FUCKCANCER Av og til nyttar det ikkje å vere verken flink eller snill. Av og til skjer ting som ikkje skal skje, og det er ikkje noko meining med det. Av og til er berre livet skikkeleg urettferdig, uforståeleg og grusomt. Me gjekk inn i påskeferien med eit fint og skjørt, deilig håp. Emma var ferdigbehandla og erklært frisk. Dato for første etterkontroll var satt. Å vera der var så utruleg og så vanvitig godt. Plutseleg gjekk det an å tenkje på at ein kunne leva igjen og ikkje berre vera i live frå veke til veke. Omtrent samtidig kom beskjeden om at ein av Olav Martin sine kompisar brått hadde døydd, etter ein rutineoperasjon. Ein ungdom som eg kjende som ein smilande og fin ung mann var ikkje her meir. Her hadde me gått i eit år og kjempa kvar dag for at Emma skulle få leve, og så vipps så var han vekke for alltid.…? Det var, og er heilt absurd. Det gjorde at me ikkje følte noko behov for storfeiring i påska. Så kom etterkontrollen for Emma, med skanning og blodprøva...